second life

Η Δεύτερη Πόλη

Το λένε Second Life και δελεάζει όλους αυτούς που θα ήθελαν να έχουν μια δεύτερη ζωή, μια δεύτερη ευκαιρία. Για άλλους δρα απλώς ψυχαγωγικά τις λίγες ώρες και φορές που επιχειρούν την μετάβαση. Kαι τέλος, για κάποιους άλλους σαν μια ευκαιρία να βγάλουν λεφτά.

Αυτός ο τρισδιάστατος παιχνιδόκοσμος έχει ελκύσει πάνω από τρία εκατομμύρια χρήστες μέχρι σήμερα που μέσω του πληκτρολογίου τους και του χάλκινου καλωδίου της τηλεφωνικής τους γραμμής μεταμορφώνονται σε avatar (είδωλα) και εγκαθίστανται ως κάτοικοι, ταξιδιώτες και πολίτες στον κόσμο της Second Life, κόσμος που αποτελείτε από μια ήπειρο (mainland) και εκατοντάδες νησιά (sims). Σε ώρες αιχμής υπάρχουν πάνω από τριάντα χιλιάδες avatar συνδεδεμένα σ’ αυτή τη ψηφιακή ζωή.

Εδώ μπορούν να κάνουν τα πάντα: Αγοράζουν γη, πουλάνε γη, χτίζουν σπίτια, οδηγούν αυτοκίνητα, πιλοτάρουν αεροπλάνα, χτυπάνε τατού σε κάθε μεριά του κορμιού τους, αλλάζουν κορμιά, χορεύουν, διαβάζουν, ακούνε μουσική, συζητάνε, βρίζουν, βοηθάνε, προκαλούν, κάνουν έρωτα, παντρεύονται, χωρίζουν, και κάνουν οικογένειες.

Αλλά η Second Life είναι πάντα απλώς ένα παιχνίδι. Γεννιέσαι άδειος από τα πάντα, χωρίς μνήμη, χωρίς γνώση και ενώ μαθαίνεις σιγά-σιγά στο avatar σου κινήσεις, στάσεις, εκφράσεις, το ντύνεις με ρούχα, του αλλάζεις δέρμα ανάλογα με το γούστο σου, (πράγματα που εξανθρωπίζουν το είδωλό σου), πρέπει να παραδώσεις τις αισθήσεις της όσφρησης, της γεύσης και της αφής και να συμβιβαστείς με την έλλειψη αμεσότητας αφού πάντα βρίσκεσαι μόνος σ’ ένα δωμάτιο μπροστά από μια οθόνη.

Οι Έλληνες της Second Life που συγκεντρώνονται στο Steki στο Hellas sim και συζητάνε καμιά φορά για τις εμπειρίες τους δεν θεωρούν το παιχνίδι τίποτε παραπάνω από παιχνίδι, ένα εξελιγμένο chat. Είναι προσγειωμένοι και χάρη στη φαντασία τους συμπληρώνουν από την πραγματική τους ζωή τις αισθήσεις που λείπουν κι έτσι ζωντανεύουν το παιχνίδι. Κάνουν φιλίες, ακούνε ελληνική μουσική, χορεύουν ζεμπέκικο, πίνουν φραπέ, τσιμπάνε γύρο και σπανακόπιτα. Τα ονόματά τους είναι οικεία: Ο Δημήτρης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, η Έφη, ο Βαγγέλης, ο Αχιλλέας ο Νίκος.

Το παιχνίδι δίνει τεράστιες δυνατότητες στο να κατασκευάσει, να χτίσει κανείς οτιδήποτε και στο sim Hellas αρχίζουν και φυτρώνουν γαλανόλευκα σπίτια, φυτεύονται ελιές, με όνειρο να γίνει σιγά–σιγά μια δεύτερη ψηφιακή αυτή τη φορά Ελλάδα.

Η γλώσσα που μιλιέται είναι η αγγλική χωρίς βέβαια να λείπουν και άλλες γλώσσες από Ευρώπη αλλά και από Ασία, αφού άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο συνδέονται καθημερινά.

Και αν η γλώσσα είναι εμπόδιο για τις εξερευνήσεις σου κανένα πρόβλημα. «Φοράς» έναν ηλεκτρονικό μεταφραστή και το πρόβλημα λύνετε.

Όσο για την μετακίνσή σου καμία κούραση και ταλαιπωρία. Με το πάτημα ενός κουμπιού περνάς στην εποχή του Star Trek και διακτινίζεσαι–εδώ κάνεις teleport—σε όποιο σημείο του κόσμου επιθυμείς. Οπότε εύκολα βρίσκεσαι να βολτάρεις στην κεντρική οδό του Amsterdam, να πίνεις μια Guiness σ’ ένα παραδοσιακό ιρλανδέζικο παμπ ή να συμμετέχεις σε μια φιλοσοφική συζήτηση στο Socrates Cafe.

Αν τα γούστα σου είναι πιο ακραία φοράς ένα αλεξίπτωτο και από τα χίλια μέτρα πραγματοποιείς ελεύθερη πτώση ή ντύνεσαι σαμουράη και μαθαίνεις την αρχαία τέχνη.

Και παρόλο που μπορείς να παρασυρθείς στην υπέροχη αληθοφάνεια αυτού του τρισδιάστατου χώρου, το παιχνίδι δεν παύει να είναι ένα πρόγραμμα, χιλιάδες γραμμές κώδικα που κάποια φορά αφήνουν το matrix να φανερωθεί, έτσι που να κολλήσεις σε κάποια μεριά αυτού του πλέγματος (grid) που αποτελεί το γραφικό αυτό κόσμο και να χρειάζεται να βγεις στον αληθινό ώστε να επανεκκινήσεις και ν’ αναστήσεις τον εικονικό.

Βέβαια και στον εικονικό αυτό κόσμο δεν λείπουν τα κακά του πραγματικού. Υπάρχουν κι εδώ όπλα που ναι μεν δεν σκοτώνουν όπως τ’ αληθινά αλλά ταλαιπωρούν το avatar σου με το να το εκτοξεύουν σ’ ένα άλλο μέρος ή να το πετάνε έξω από το παιχνίδι. Υπάρχουν κι εδώ ενοχλητικοί τύποι που βρίζουν ή έχουν λυμένο το ζωνάρι τους για καυγά, υπάρχουν κι εδώ ρατσισμός και ξενοφοβία, και βεβαίως τα πάντα κυριαρχούνται από το linden που είναι το νόμισμα του παιχνιδιού και μπορείς να το εξαργυρώσεις με πραγματικά δολάρια.

Και ενώ το σύνθημα του παιχνιδιού είναι: «Ο Δικός σου κόσμος, η δικιά σου φαντασία» και δίνει όλα τα εργαλεία για να χτιστεί αυτός ο κόσμος που ο καθένας θέλει, σε πρώτη όψη η Second Life δεν είναι παρά ένα καθρέφτισμα του πραγματικού έτσι που το ποίημα του Καβάφη «Η Πόλις» να είναι επίκαιρο.