Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Γάβγισμα: Τι προσπαθεί να μας πει;

Το γάβγισμα είναι ένας από τους βασικούς τρόπους επικοινωνίας των σκύλων και, μάλιστα, από τους πιο χρήσιμους καθώς έτσι μας ειδοποιούν για κάτι ασυνήθιστο που μπορεί να συμβαίνει ή για τις ανάγκες τους. Ωστόσο, πολλές φορές το γάβγισμα του σκύλου μας είναι υπερβολικό ή… περίεργο. Τότε είναι απαραίτητο να μπορούμε να κατανοούμε τους λόγους για τους οποίους το σκυλί μας γαβγίζει, πριν αρχίσουμε να το μαλώνουμε ως ενοχλητικό. Είναι σημαντικό να μάθουμε στον σκύλο μας να γαβγίζει μόνο όταν πραγματικά έχει να μας «πει» κάτι, και όχι απλά για να τραβήξει το ενδιαφέρον, γιατί έτσι θα μπορεί να μας βοηθήσει ή να μας προστατεύσει αποτελεσματικά αν και όταν χρειαστεί.

Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων, ιδιαίτερα όσοι έχουν πολυετή εμπειρία, μπορούν να αναγνωρίσουν τι θέλει να πει ο σκύλος τους με το εκάστοτε γάβγισμά του. Ακούγεται, δηλαδή, διαφορετικά στις περιπτώσεις που θέλει να παίξει από εκείνεις που υποδέχεται κάποιον στο σπίτι. Σε κάθε περίπτωση, αν θέλουμε να μειώσουμε το γάβγισμα του σκύλου μας είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε γιατί γαβγίζει. Έχοντας υπ’όψιν μας ότι αυτό δεν θα είναι εύκολο, και ότι πολλοί σκύλοι από την φύση τους γαβγίζουν περισσότερο από άλλους, ένα γενικός οδηγός αναγνώρισης γαβγίσματος είναι ο παρακάτω.

Γάβγισμα "περιοχής"
Όταν κάποιος άλλος σκύλος, ζώο ή άνθρωπος προσεγγίζει τα εδάφη του αγαπημένου μας κατοικίδιου, το γάβγισμά του μπορεί να είναι υπερβολικό. Τα εδάφη του μπορεί να περιλαμβάνουν, πέρα από τα μέρη που εκείνο «κυκλοφορεί» και τα μέρη που εσείς συνηθίζετε να κινείστε, π.χ. το γκαράζ του αυτοκινήτου σας ή ακόμα και την διαδρομή που κάνετε μαζί όταν τον βγάζετε εκτός σπιτιού. Σε αυτήν -και στην επόμενη- περίπτωση ο σκύλος μπορεί να μην σταματήσει να γαβγίζει ακόμα κι αν τον μαλώσετε αυστηρά.
Τι κάνουμε; Αποτελεσματικό είναι να περιορίσουμε το οπτικό του πεδίο μόνο στους χώρους του σπιτιού που κινείται, π.χ. να τοποθετήσουμε ψηλότερο φράχτη -αν μένουμε σε μονοκατοικία- ή να αποκλείσουμε την ορατότητά του από το μπαλκόνι –αν μένουμε σε διαμέρισμα. Επίσης, θα πρέπει να του μάθουμε να μην «χαιρετά» τον κόσμο στην είσοδο του σπιτιού αλλά να περιμένει το σήμα μας για να έρθει να υποδεχθεί τον καλεσμένο.

Γάβγισμα ανησυχίας
Αν ο σκύλος σας γαβγίζει σε κάθε ήχο ή θέαμα, άσχετα με το γενικότερο πλαίσιο, πιθανότατα αντιδρά από ανησυχία. Τα σκυλιά που το κάνουν αυτό συνήθως έχουν πιο δύσκαμπτη γλώσσα σώματος από άλλα, ενώ κατά την διάρκεια του γαβγίσματος κινούνται μερικά εκατοστά μπροστά. Η διαφορά του με το γάβγισμα "περιοχής" είναι ότι μπορεί να προκύψει οπουδήποτε και όχι μόνο όταν κάποιος εισβάλλει στην περιοχή του.
Τι κάνουμε; Αν πιστεύουμε ότι ο σκύλος μας γαβγίζει ακατάσχετα και απειλητικά κάθε φορά που κάποιος περνάει έξω από το σπίτι ή που υποδεχόμαστε κάποιο νέο πρόσωπο στο σπίτι, ίσως θα πρέπει να περιορίσουμε την συνεχή οπτική και ακουστική του επαφή με τον έξω κόσμο.

Γάβγισμα προς αναζήτηση της προσοχής μας Κάποια σκυλιά γαβγίζουν στους ανθρώπους ή σε άλλα ζώα προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή τους ή να δεχτούν ανταμοιβές, όπως φαγητό ή παιχνίδια.
Τι κάνουμε; Καταρχήν, πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο σκύλος μας έμαθε να γαβγίζει για να τραβήξει την προσοχή από εμάς τους ίδιους. Για να τον κάνουμε να σταματήσει θα πρέπει να σταματήσουμε να τον επιβραβεύουμε κάθε φορά που γαβγίζει, καλύτερα δηλαδή να τον αγνοούμε, να μην τον κοιτάμε καν. Όταν πλέον βαρεθεί, λόγω της αδιαφορίας μας, και σταματήσει θα πρέπει να του ζητήσουμε να καθίσει και έπειτα να του δώσουμε αυτό που θέλει, δηλαδή την προσοχή μας.

Γάβγισμα χαιρετισμού
Αν ο σκύλος σας γαβγίζει κάθε φορά που βλέπει ανθρώπους ή άλλα σκυλιά, ενώ παράλληλα το σώμα του είναι χαλαρό και η ουρά του κουνιέται, το κάνει από χαρά και είναι ο δικός του τρόπος να χαιρετήσει. Σε αντίστοιχη περίπτωση πολλά σκυλιά επιστρατεύουν και ένα μακρόσυρτο κλαψούρισμα.
Τι κάνουμε; Του μαθαίνουμε να κάθεται κάθε φορά που υποδεχόμαστε κάποιον, ενώ για να του αποσπάσουμε την προσοχή από το γάβγισμα χαιρετισμού μπορούμε να έχουμε και ένα παιχνίδι δίπλα στην πόρτα και να του το πετάμε κάθε φορά που ξεκινά να γαβγίζει.

Ψυχαναγκαστικό γάβγισμα
Κάποια σκυλιά γαβγίζουν υπερβολικά και επαναλαμβανόμενα, σαν δίσκος που έχει κολλήσει. Τα σκυλιά αυτά συνηθίζουν και να κινούνται επαναλαμβανόμενα, π.χ. μπορεί να γαβγίζουν και ταυτόχρονα να τρέχουν πάνω-κάτω μέσα στο σπίτι χωρίς κανέναν λόγο.
Τι κάνουμε; Σε αυτήν την περίπτωση ίσως θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίον περιορίζουμε τον σκύλο μας, π.χ. αν τον δένουμε ή τον κλείνουμε σε έναν χώρο μπορούμε να του αλλάξουμε χώρο. Θα βοηθούσε πολύ, επίσης, να αυξήσουμε την άσκηση του σκύλου μας και την επαφή του με κόσμο ή άλλους σκύλους.

Κοινωνικό γάβγισμα
Κάποια σκυλιά γαβγίζουν υπερβολικά μόνο όταν ακούν άλλα σκυλιά να γαβγίζουν, όσο μακριά κι αν βρίσκονται αυτά. Αυτό αποτελεί μία μορφή κοινωνικοποίησης του σκύλου μας.
Τι κάνουμε; Είναι άκρως φυσιολογικό να γαβγίζει ο σκύλος μας όταν ακούει άλλους σκύλους. Αν γίνεται πραγματικά ενοχλητικός, ωστόσο, μπορούμε την ώρα που ξεκινά η χορωδία των σκυλιών της γειτονιάς να τον κλείνουμε μέσα στο σπίτι και να του βάζουμε δυνατή μουσική για να αποσπάσουμε το ενδιαφέρον του.

Γάβγισμα σύγχυσης
Κάποιοι σκύλοι γαβγίζουν υπερβολικά μόνο όταν βρίσκονται σε μία κατάσταση που τους συγχύζει, π.χ. όταν δε μπορούν να προσεγγίσουν τους «φίλους» τους ή όταν είναι δεμένοι.
Τι κάνουμε; Ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε τον σκύλο μας να γαβγίζει επειδή είναι δεμένος ή περιορισμένος είναι με εκπαίδευση υπακοής. Σε αυτήν την περίπτωση θα χρειαστείτε οπωσδήποτε την συμβολή εκπαιδευτή σκύλων.

Γάβγισμα λόγω αρρώστιας ή τραύματος
Πιθανό είναι, επίσης, ένας σκύλος να γαβγίζει για να εκφράσει πόνο ή δυσφορία.
Τι κάνουμε; Πριν επιχειρήσουμε να τον σταματήσουμε σκόπιμο είναι να τον εξετάσει κάποιος κτηνίατρος για να αποκλειστούν παθολογικά αίτια.

Γάβγισμα αποχωρισμού
Αυτό συμβαίνει μόνο όταν το αφεντικό του σκύλου φεύγει ή όταν το σκυλάκι αφήνεται μόνο του. Το γάβγισμα αυτό συνοδεύεται συνήθως από ρυθμικό βηματισμό, καταστροφές στον χώρο ή κατάθλιψη.
Τι κάνουμε; Ισχύει ό,τι και στην περίπτωση του γαβγίσματος λόγω σύγχυσης ή στενοχώριας.


Τα «σκυλίσια» φιλιά μπορεί να σας αρρωστήσουν
Μπορεί τα φιλιά που σας δίνει να είναι σημάδια ανιδιοτελούς αγάπης, όμως πρέπει να γνωρίζετε πως το στόμα του -όσο κι αν προσπαθείτε να πλένετε τακτικά- είναι γεμάτο μικρόβια, όπως σαλμονέλα, και επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία βακτήρια. Αυτά εισχωρούν στο στόμα του σκύλου σας από χαλασμένες ή βρώμικες τροφές, ή όταν χρησιμοποιεί την γλώσσα του ως χαρτί τουαλέτας. Με το φιλί του, τα μικρόβια αυτά εισχωρούν στο δικό σας στόμα και το λιγότερο που μπορούν να σας προκαλέσουν είναι πολύ δυσάρεστη διάρροια.

Τα ζωάκια μας μπορεί να «κολλήσουν» από εμάς
Δεν είναι σύνηθες αλλά συμβαίνει. Ο ιός H1N1 προσέβαλλε γάτες, σκύλους και… κουνάβια, λόγω της στενής επαφής από τους ιδιοκτήτες τους. Τα συμπτώματα στα ζώα ήταν πολύ πιο ήπια, όμως κάποια από αυτά έχασαν την ζωή τους. Άρα, οι κτηνίατροι συνιστούν, όταν είμαστε άρρωστοι, να πλένουμε καλλα τα χέρια μας και να μην κοιμόμαστε αγκαλιά με τα ζωάκια μας. Ακόμα, σκύλοι και άνθρωποι μπορούν να ανταλλάζουν μεταξύ τους βακτήρια E.coli καθώς και μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο.

Οι σκύλοι «οσφρίζονται» τον διαβήτη
Μπορεί να ακούγεται σαν ατάκα από επεισόδιο της σειράς «Λάσση», όμως είναι αλήθεια. Τα σκυλιά μπορούν να μυρίσουν την επικίνδυνη μείωση του σακχάρου στο αίμα ενός διαβητικού και να τον θέσουν σε συναγερμό κλοτσώντας τον, γλύφοντας, κλαίγοντας και γαβγίζοντας. Και, σύμφωνα με τους κτηνιάτρους, εννιά στις δέκα φορές, η… μύτη τους αποδεικνύεται σωστή.

Οι σκύλοι έχουν βλέμμα ερωτευμένου
Όταν ο σκύλος σας σάς κοιτάζει βαθιά στα μάτια, το πιθανότερο είναι ότι θέλει να σας δείξει πόσο πραγματικά σας αγαπά –και όχι ότι σας παρακαλά για κάτι. Αρκεί το βλέμμα αυτό να μην συνοδεύεται από τεντωμένο σώμα και όρθια αυτιά, γιατί αυτό είναι σημάδι επιθετικής συμπεριφοράς. Τα σκυλιά υιοθετούν αυτήν την περίεργη συμπεριφορά μέσω της στενής επαφής με τους ανθρώπους.

Οι γάτες μπορεί να αγαπήσουν υπερβολικά πολύ
Όταν οι γάτες βιώσουν τον αποχωρισμό με έναν άνθρωπο που συμπαθούν, μπορεί να εμφανίσουν σημάδια κατάθλιψης –αυτός είναι ο λόγος που η γατούλα σας κάνει «την ανάγκη» της στα παπούτσια σας όταν λείπετε στην δουλειά. Άλλες αντιδράσεις… αγάπης είναι όταν βηματίζει αργά, όταν «φωνάζει» ή όταν εμποδίζει την είσοδό σας και μπλέκεται στα πόδια σας. Πολλά γατάκια, όταν μένουν μόνα τους, κάνουν εμετό ή αναζητούν μανιωδώς τροφή.

Οι σκύλοι μπορούν να μάθουν έως 250 λέξεις
Ο πιο έξυπνος και καλά εκπαιδευμένος σκύλος έχει την ευφυΐα ενός παιδιού δύο ετών ως προς την ικανότητά του να καταλαβαίνει λέξεις, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ερευνητές. Ο σκύλος αυτός μπορεί να καταλάβει έως 250 λέξεις, ενώ ένας μέσος σκύλος έως 150 λέξεις. Ποιες ράτσες είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι πιο έξυπνες; Οι Μπόρντερ Κόλεϊ, Κανίς, Γερμανικός ποιμενικός, Γκόλντεν Ριτρίβερ, Ντόπερμαν Πίντσερ.

Οι λευκές γάτες συχνά είναι κουφές
Στο ένα ή και τα δύο αυτιά τους, ειδικά όσες έχουν και μπλε μάτια. Όταν το ένα μάτι είναι μπλε η γάτα μπορεί να είναι κουφή μόνο από αυτήν την πλευρά. Πολλοί ιδιοκτήτες, μάλιστα, αναφέρουν ότι οι κουφές γάτες δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνες, αλλά δεν είναι σαφές ότι γι’αυτό ευθύνεται η… κουφαμάρα τους.

Οι γάτες μυρίζουν με το στόμα τους
Στο πάνω μέρος του στόματός τους, δηλαδή, έχουν έναν αδένα όσφρησης, τον οποίον χρησιμοποιούν όταν θέλουν να μυρίσουν κάτι καλά. Την πρακτική αυτή ασκούν συνήθως οι αρσενικές γάτες, ανοίγοντας διάπλατα το στόμα τους, για να μυρίσουν μία θηλύκια όταν βρίσκεται στις γόνιμες μέρες της.

Οι γάτες φιλούν με τα μάτια τους Οι γάτες επικοινωνούν με ένα αργό πετάρισμα των ματιών. Όταν κάνουν αυτήν την κίνηση μεταξύ τους, αυτό είναι σημάδι συμφιλίωσης. Όταν ανοιγοκλείνουν, όμως, αργά τα μάτια τους στους ανθρώπους, είναι σημάδι τρυφερότητας, ακόμα και αγάπης. Οι άνθρωποι μπορούν να ανταποδώσουν αυτήν την κίνηση με το να τις κοιτούν για αρκετή ώρα στα μάτια και να ανοιγοκλείσουν και εκείνοι τα μάτια τους αργά. Η μέθοδος αυτή ισχύει για όλα σχεδόν τα αιλουροειδή.

Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά τις γάτες και τους σκύλους
Το παθητικό κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει τουλάχιστον δύο θανάσιμους καρκίνους στις γάτες: Λέμφωμα και στοματικό καρκίνωμα. Οι σκύλοι με μακριές μουσούδες μπορεί να εμφανίσουν καρκινικούς όγκους στα ρουθούνια τους, ενώ αυτοί με κοντές μουσούδες είναι πιο επιρρεπείς στον καρκίνο του πνεύμονα.

Δυσπλασία Ισχίου (Hip Dysplasia)

Τι είναι η δυσπλασία ισχίου;


Πρόκειται για μια αλλοίωση της άρθρωσης του ισχίου, που εμφανίζεται στις μεγαλόσωμες φυλές σκύλων, και τα τελευταία χρόνια και γατών. Μια αλλοίωση στην άρθρωση του ισχίου δεν επιτρέπει στην κεφαλή του μηριαίου οστού να «ταιριάξει» στην κοτύλη. Με την πάροδο του χρόνου η άρθρωση παραμορφώνεται και εμφανίζονται αλλοιώσεις οστεοαρθρίτιδας, που συνοδεύονται από έντονους πόνους όταν η άρθρωση χρησιμοποιείται, για παράδειγμα στο τρέξιμο και στο περπάτημα.
Μέχρι πρόσφατα επικρατούσε η άποψη ότι οι γάτες δεν υπέφεραν από τη συγκεκριμένη νόσο, καθώς δεν είχαν καταγραφεί περιστατικά δυσπλασίας ισχίου σε γάτες, αλλά νεότερες έρευνες αναφέρουν ότι οι γάτες όλων των φυλών έχουν πιθανότητες εμφάνισης της νόσου, περισσότερες μάλιστα αυτές που ανήκουν σε μεγαλόσωμες φυλές. Εκτροφείς γατών Maine Coon αρχικά εντόπισαν το πρόβλημα, και άρχισαν να πιέζουν και τους υπολοίπους εκτροφείς να εξετάζουν τα ζώα που συμμετείχαν στο εκτροφικό τους πρόγραμμα με ακτινογραφίες. Αρκετοί εκτροφείς ανταποκρίθηκαν, συμπεριλαμβανομένων κι άλλων φυλών, κι έτσι σε μερικά χρόνια ίσως έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα σχετικά με το ποσοστό στο οποίο η ασθένεια προσβάλλει τις γάτες, καθώς και την πορεία της.



Ακτινογραφία ζώου με φυσιολογικά ισχία






Πως μεταδίδεται;

Η αιτία της δυσπλασίας κατά πάσα πιθανότητα είναι γενετική, οπότε αν η γάτα σας νοσήσει, σημαίνει ότι και οι δύο γονείς της είτε νοσούν από την ίδια ασθένεια, είτε είναι φορείς της. Η δυσπλασία ισχίου δεν εμφανίζει συμπτώματα στα γατάκια, καθώς τα οστά τους δεν είναι ακόμα πλήρως ανεπτυγμένα σε αυτή την ηλικία. Ένα γατάκι γεννιέται με την γενετική προδιάθεση για τη συγκεκριμένη ασθένεια, και με τον καιρό, καθώς ασκείται πίεση στην άρθρωση, θα υπάρξει εξάρθρωση, την οποία θα ακολουθήσουν οι ανωμαλίες στην ανάπτυξη και τελικά η παραμόρφωση της άρθρωσης. Το ζώο θα εμφανίσει αρχικά δυσκολία στο περπάτημα, κι έπειτα θα αρχίσει πιθανότατα να αδιαφορεί για το παιχνίδι και κάθε μορφή άσκησης. Η γάτα μπορεί να φαίνεται ότι τεμπελιάζει, αλλά στην πραγματικότητα επιλέγει να μην παίζει γιατί της προκαλεί πόνο.


Υπάρχουν φυλές με μεγαλύτερη προδιάθεση από άλλες;

Όλες οι φυλές γατών έχουν πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο, αλλά οι γάτες με μεγαλύτερα κόκκαλα έχουν περισσότερες. Γιατί; Στις μεγαλύτερες γάτες, τα οστά μπορεί να μην είναι τόσο προστατευμένα από κραδασμούς, όσο των υπολοίπων γατών, κι έτσι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα εξάρθρωσης του ισχίου. Αυτό σημαίνει ότι γάτες όπως αυτές του Σιαμ, που συνήθως είναι πιο μικρόσωμες και ελαφρές, έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο, χωρίς να αποκλείεται όμως εντελώς αυτό το ενδεχόμενο. Καθώς η διαταραχή είναι γενετική, μπορεί να αποκλειστεί με εξετάσεις και προσεκτικό πρόγραμμα εκτροφής.


Πως μπορώ να μάθω αν η γάτα μου έχει δυσπλασία ισχίου;

Η δυσπλασία ισχίου εντοπίζεται εύκολα με μια ακτινογραφία της περιοχής της άρθρωσης του ισχίου. Εκτός όμως από την εμφανή αλλοίωση που μπορεί να φανεί στην ακτινογραφία του ενός ή και των δύο ισχίων, σημάδια της διαταραχής θα κάνουν επίσης την εμφάνισή τους στην καθημερινή ζωή του ζώου, καθώς η συγκεκριμένη ασθένεια προκαλεί αφόρητους πόνους και εμποδίζει τη γάτα να περπατήσει. Σταδιακά η γάτα θα αρχίσει να κουτσαίνει, να δυσκολεύεται στο βάδισμα, και γενικά θα εμφανίζει συμπεριφορά που θα μοιάζει με τεμπελιά, καθώς θα αποφεύγει την άσκηση και το παιχνίδι. Μπορεί επίσης να δυσφορεί όταν δέχεται χάδια στην πλάτη ή τη βάση της ουράς, να αποφεύγει τα μεγάλα άλματα, ακόμη και να λερώνει εκτός αμμολεκάνης, αν δεν μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση σε αυτή.


Η γάτα μου πάσχει από Δυσπλασία Ισχίου…τι μπορώ να κάνω για να τη βοηθήσω;

Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία που να θεραπεύει τη δυσπλασία. Σε πιο προχωρημένα περιστατικά, μερικές φορές επιλέγεται η λύση της επέμβασης ώστε να τοποθετηθούν συνθετικά πρόσθετα στην άρθρωση. Άλλες, λιγότερο παρεμβατικές θεραπείες περιλαμβάνουν αντιφλεγμονώδη αγωγή και παυσίπονα. Όσον αφορά τις υπέρβαρες γάτες, η μείωση του βάρους και η προσαρμογή της ποσότητας τροφής μπορεί να βοηθήσουν. Επίσης μπορεί να βοηθήσει η αποτροπή περιττών κινήσεων, όπως τα ψηλά άλματα. Τέλος, εξετάζονται κι εναλλακτικές θεραπείες, όπως τα πόσιμα συμπληρώματα γλυκοσαμίνης, ουσία που φαίνεται να βοηθά στη φυσική αποκατάσταση της άρθρωσης. Η θεραπεία λειτουργεί υποστηρικτικά κατά τη διάρκεια της ζωής του ζώου, καθώς ανακουφίζει τα συμπτώματα και βελτιώνει την ποιότητα ζωής του, αλλά δε θεραπεύει την ίδια την ασθένεια.