Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Νιτρορύπανση: Μέτρα καταπολέμησης ζητά η Κομισιόν

28 Οκτωβρίου 2011, 

Νιτρορύπανση: Μέτρα καταπολέμησης ζητά η Κομισιόν

Περιβάλλον, Ενέργεια, Οικολογία:
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τη Γαλλία και την Ελλάδα να λάβουν αυστηρότερα μέτρα για την καταπολέμηση της νιτρορρύπανσης των υδάτων.
Στη Γαλλία, το ισχύον νομικό πλαίσιο και τα σχέδια δράσης για τα νιτρικά άλατα για ευάλωτες στη νιτρορρύπανση ζώνες δεν εγγυώνται ουσιαστικά την αποτελεσματική αντιμετώπιση της εν λόγω ρύπανσης, όπως απαιτείται από την ενωσιακή νομοθεσία.
Αλλά και η Ελλάδα πάσχει από πάμπολλες ελλείψεις σε αυτόν τον τομέα.
Παρά την οδηγία που ισχύει από το 1991, και τα δύο κράτη μέλη δεν την έχουν ακόμη εφαρμόσει πλήρως.
Τα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη καθορίσει όλες τις ζώνες που είναι ευπρόσβλητες στη μόλυνση από νιτρικά άλατα, ούτε υιοθετήσει μέτρα για την αποτελεσματική καταπολέμηση της ρύπανσης από νιτρικά άλατα στις ζώνες αυτές.
Μετά από σύσταση του αρμόδιου για το περιβάλλον Επίτροπου κ. Janez Potočnik, θα αποσταλεί αιτιολογημένη γνώμη στη Γαλλία τόσο για μη καθορισμό ζωνών, όσο και για ανεπαρκή λήψη μέτρων, καθώς και αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα για το πρόγραμμα δράσης.
Τα κράτη μέλη διαθέτουν προθεσμία δύο μηνών για να συμμορφωθούν. Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει την παραπομπή των υποθέσεών τους στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η οδηγία για τη νιτρορρύπανση αποσκοπεί στην ανά την Ευρώπη προστασία της ποιότητας του νερού, με την αποτροπή της – γεωργικής προέλευσης – νιτρορρύπανσης των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων, και την προώθηση των ορθών γεωργικών πρακτικών.
Τα κράτη μέλη καλούνται να υιοθετήσουν μέτρα για τη μείωση και πρόληψη της ρύπανσης από νιτρικά άλατα στις περιοχές που είναι ευπρόσβλητες στη νιτρορρύπανση.
Μεταξύ αυτών πρέπει να συγκαταλέγονται κλειστές περίοδοι κατά τις οποίες απαγορεύεται η διασπορά λιπασμάτων κοπριάς και χημικών προϊόντων, χωρητικότητα για την αποθήκευση κοπριάς όταν αυτή δεν μπορεί να διασπαρεί, και περιορισμοί σχετικά με τη διασπορά λιπάσματος.
Στη Γαλλία, η υφιστάμενη νομοθεσία και τα σχέδια δράσης που έχουν υιοθετηθεί είναι ανακριβή και παρουσιάζουν πολλές ελλείψεις, συμπεριλαμβανομένων των ανεπαρκών κλειστών περιόδων και λειψών περιορισμών για τη διασπορά κοπριάς και λιπασμάτων.
Η Γαλλία συμφώνησε να τροποποιήσει τη νομοθεσία της, αλλά η παρατηρούμενη αργή πρόοδος και οι ανεπαρκείς προτεινόμενες αλλαγές οδήγησαν την Επιτροπή στην αποστολή αιτιολογημένης γνώμης.
Η Επιτροπή θεωρεί επίσης ότι η Γαλλία δεν έχει καθορίσει ακόμη όλες τις ζώνες που είναι ευπρόσβλητες στη νιτρορρύπανση από τα νιτρικά άλατα, και έτσι σε ορισμένες περιοχές δεν έχουν ακόμη καταρτιστεί σχέδια δράσης.
Η εξέταση της ελληνικής νομοθεσίας αποκάλυψε ότι επτά από τα σχέδια δράσης, τα οποία εγκρίθηκαν στην Ελλάδα το 2001 και το 2006, παρουσιάζουν ελλείψεις και δεν εφαρμόζονται σωστά στην πράξη.
Οι νομικές διαδικασίες δρομολογήθηκαν πέρυσι, και ενώ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, η Επιτροπή δεν είναι ικανοποιημένη με τον ρυθμό των αλλαγών, και ως εκ τούτου αποστέλλεται αιτιολογημένη γνώμη.
econews


Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Ο Ελληνικός Ποιμενικός


Ελληνικός ποιμενικός: Ενας σκύλος με... ιστορία υπό εξαφάνιση

Δύο οργανώσεις εκτρέφουν και δίνουν για υιοθεσία κουτάβια σε κτηνοτρόφους αλλά και σε όσους διαθέτουν μεγάλο κήπο

Ο μεγάλος ορεινός ποιμενικός σκύλος της χώρας μας απειλείται με εξαφάνιση. Λίγα καθαρόαιμα έχουν απομείνει σήμερα από αυτή την παραδοσιακή φυλή και μπροστά στον κίνδυνο αφανισμού του είδους, ο Oμιλος Φίλων Ελληνικού Ποιμενικού (Ο.Φ.Ε.Π.) και ο Αρκτούρος εκτρέφουν και δίνουν για υιοθεσία κουτάβια
Πατήστε στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγένθυνση Όνομα:  skylos1.jpg Εμφανίσεις:  44 Μέγεθος:  8,3 KB 
με... pedigree με σκοπό τη διατήρηση του είδους. Ο ελληνικός ποιμενικός (Canis familiaris) εκτρέφεται εδώ και αιώνες, κυρίως για τη φύλαξη κοπαδιών, στις ορεινές περιοχές.

Ο γενετικός πρόγονος του σύγχρονου ποιμενικού της χώρας μας, όπως αναφέρει ο γραμματέας του Ομίλου κ. Κωνσταντίνος Βασιλείου, είναι ο μολοσσικός, ένας από τους πιο γνωστούς σκύλους της αρχαιότητας, κυρίως στην αρχαία Ήπειρο. Παρόλα αυτά κατά τη διάρκεια της εξέλιξης υπήρξαν επιμιξίες με άλλα είδη του αρχαιοελλαδικού χώρου που διαμόρφωσαν το τελικό γενετικό προφίλ του το οποίο διατηρήθηκε για αιώνες στο απομονωμένο περιβάλλον της Πίνδου.

Εδώ και περίπου μια δεκαετία ο Αρκτούρος, στο πλαίσιο της πρόληψης και της μείωσης των ζημιών που προκαλούν τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα στα κοπάδια, εκτρέφει ελληνικούς ποιμενικούς σκύλους και τους χορηγεί δωρεάν σε κτηνοτρόφους των οποίων τα κοπάδια βόσκουν σε ορεινές περιοχές.

Οι συγκεκριμένοι σκύλοι έχουν προσαρμοστεί στις αντίξοες συνθήκες της ορεινής κτηνοτροφίας καθώς επί αιώνες ακολουθούσαν τις μετακινήσεις των κοπαδιών και τα προστάτευαν. Ετσι διαμόρφωσαν ορισμένα χαρακτηριστικά. Ανέπτυξαν αντοχή, ικανότητα δίωξης και δύναμης κατά τη συμπλοκή με τον αντίπαλο και προσαρμόζονται σε συνθήκες στέρησης. Σήμερα περίπου 1.000 ελληνικοί ποιμενικοί ζουν σε κοπάδια ή σε σπίτια ιδιωτών ανά την Ελλάδα.

Ο ποιμενικός σκύλος διαθέτει άριστη όσφρηση, όραση και ακοή. Εχει υψηλή αίσθηση του ζωτικού χώρου, είναι επιθετικός προς τα άγρια ζώα, είναι θαρραλέος και αφοσιωμένος στον ιδιοκτήτη του. Οσον αφορά την
Πατήστε στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγένθυνση Όνομα:  skylos.jpg Εμφανίσεις:  41 Μέγεθος:  93,4 KB 
προστατευτική συμπεριφορά του οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι ενστικτώδης, ωστόσο θα πρέπει να εκπαιδεύεται και από τον κτηνοτρόφο, σε νεαρή ηλικία. Είναι σκύλος που προσαρμόζεται εύκολα στην καθημερινή «ρουτίνα» του κοπαδιού, κινείται ελεύθερα χωρίς να ενοχλεί τα ζώα.

Το εκτροφείο του Αρκτούρου βρίσκεται στον Αετό της Φλώρινας όπου υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι και μόνιμη παρουσία φροντιστών και κτηνιάτρου. Εκεί τα κουτάβια των ελληνικών ποιμενικών εκπαιδεύονταν ως σκύλοι φύλαξης κοπαδιών πριν τη μεταφορά τους στις κτηνοτροφικές μονάδες.

Ο Ομιλος Φίλων Ελληνικού Ποιμενικού συνεργάζεται με εκτροφείς σε όλη τη χώρα και δίνει για υιοθεσία εμβολιασμένα και αποπαρασιτωμένα κουτάβια δύο μηνών τα οποία φέρουν και ηλεκτρονική ταυτότητα. Ο Ομιλος ζητά μία ελάχιστη οικονομική αποζημίωση 250 ευρώ για τον εκτροφέα ή τον ιδιοκτήτη των κουταβιών. Η ζήτηση συχνά υπερκαλύπτει την προσφορά, με συνέπεια τη δημιουργία λίστας αναμονής και τη θέσπιση αυστηρών κριτηρίων για τους ανάδοχους.














Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011


Τζακ Ράσελ Τεριέ (Jack Russell Terrier)

Ιστορία και προέλευση Τζακ Ράσελ Τεριέ (Jack Russell Terrier)

Τα υπέροχα αυτά σκυλιά οφείλουν την ύπαρξη τους στο πάθος για το κυνήγι, ενός ιερέα από το Ντέβον της Αγγλίας, τον John ("Jack") Russell. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει το ιδανικό σκυλί για το κυνήγι αλεπούς, το οποίο θα συνδύαζε τα πλεονεκτήματα διαφορετικών φυλών από κυνηγόσκυλα. Ήθελε ένα σκυλί που να έχει αντοχή στο τρέξιμο αλλά και ταχύτητα, δυνατή μύτη για να εντοπίζει το θήραμα αλλά και ζήλο για να το συλλαμβάνει, μικρό μέγεθος για να τρυπώνει στα λαγούμια αλλά και το θάρρος (ίσως και θράσος) ενός μεγαλόσωμου σκύλου για να παλεύει με το θήραμα και να κάμπτει την αντίσταση του. Για να τα πετύχει όλα αυτά τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ο John Russell έκανε αρκετές διασταυρώσεις, κυρίως διαφόρων τεριέ.
Η γενάρχης των Τζακ Ράσελ θεωρείται το θηλυκό σκυλί (μάλλον τεριέ) με το όνομα Τράμπ (Trump), το οποίο απέκτησε από ένα γαλατά. Αυτό που τον ενθουσίασε σε αυτό το σκυλί ήταν η πρωτότυπη εμφάνιση του σε συνδυασμό με τις κυνηγετικές του ικανότητες. Υποστηρίζεται ότι ήταν λευκό με καφέ μπαλώματα γύρω από τα μάτια, στα αυτιά και στην βάση της ουράς. Ο John Russell έκανε τις πρώτες βελτιώσεις στηριζόμενος σε διασταυρώσεις με λευκά Φοξ τεριέ (Fox terrier). Από τότε το Τζακ Ράσελ άλλαξε αρκετά αφού μετά τον αιδεσιμότατο John Russell αρκετοί εκτροφείς προσπάθησαν να βελτιώσουν την ράτσα μέσω αρκετών διασταυρώσεων κυρίως με Bulldog, Border Terrier, Lakeland Terrier και Beagle.
Σήμερα η αρχική φυλή έχει χωριστεί σε δύο ράτσες, το Πάρσον Ράσελ τεριέ (Parson Russell Terrier) και το Τζακ Ράσελ τεριέ (Jack Russell Terrier) με βασικότερη διαφορά το μέγεθος, καθώς το Πάρσον είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος. Το σύγχρονο Τζακ Ράσελ Τεριέ χωρίζεται σε τρεις τύπους ανάλογα με το τρίχωμα, στο λειότριχο (κοντότριχο), στο σκληρότριχο (μακρύτριχο) και στον ενδιάμεσο τύπο που αποκαλείται σπαστό.

Χαρακτήρας Τζακ Ράσελ Τεριέ (Jack Russell Terrier)

Το Τζάκ Ράσελ είναι ένα πολύ συμπαθητικό σκυλί, έξυπνο, ζωηρό και παιχνιδιάρικο. Κατά ορισμένους ανήκει σε μια από τις πιο έξυπνες ράτσες σκύλων. Είναι ενεργητικό, δυνατό, γρήγορο σκυλί με αυτοπεποίθηση και υπομονή, πάντα πρόθυμο για παιχνίδι. Μαθαίνει εύκολα, διαπρέπει σε σκυλίσια αθλήματα και γίνεται πολύ καλός σύντροφος. Ένα Τζακ Ράσελ μπορεί με τον ίδιο πάθος να αγωνίζεται για να πιάσει μία αλεπού, να κυνηγήσει ένα παιχνίδι στο σαλόνι σας, να "σκοτώσει" μία κάλτσα μέσα στο δωμάτιο ή ένα ποντίκι στην αποθήκη. Η εξυπνάδα τους όμως πολλές φορές δεν έχει όρια και μαζί με τη δυναμική τους φύση και την απεριόριστη ενέργειά τους μπορεί να γίνει. συντριπτική. Στον ιδιοκτήτη του είναι εξαιρετικά πιστό ενώ με στους ξένους καχύποπτο και μάχεται πάντα για την περιοχή του. Τα στοιχεία του πληθωρικού χαρακτήρα του που το κάνουν τόσο αξιαγάπητο μπορούν εύκολα να στραφούν εναντίον μας, αν δεν προσέξουμε την εκπαίδευση του και το κακομάθουμε.

Μέγεθος και εμφάνιση Τζακ Ράσελ Τεριέ (Jack Russell Terrier)

Το Τζάκ Ράσελ είναι ένα εύρωστο και σκληροτράχηλο τεριέ το οποίο για αρκετά χρόνια εκτράφηκε όχι για την εμφάνιση του αλλά για τις ικανότητες του στο κυνήγι, γι' αυτό και η φυλή αυτή παρουσιάζει μεγάλο εύρος ως προς τα χαρακτηριστικά της εμφάνισης. Παρόλα αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα μετά τον χωρισμό της αρχικής φυλής σε δύο, το σύγχρονο πρότυπο του Τζάκ Ράσελ τεριέ θα πρέπει να έχει συγκεκριμένα σωματικά χαρακτηριστικά. Το ύψος του θα πρέπει να είναι από 25 έως 32 εκατοστά και το μήκος οφείλει να είναι ανάλογο με το ύψος, ώστε να παρουσιάζει μια συμπαγή ισορροπημένη εικόνα. Το κρανίο πρέπει να είναι επίπεδο, του μέτριου πλάτους στο σημείο των αυτιών και να στενεύει στα μάτια. Η μύτη θα πρέπει να είναι μαύρη ενώ τα αυτιά μπορούν να είναι κρεμαστά σε σχήμα V (ημιόρθια). Το τρίχωμά μπορεί να είναι μακρύ ή κοντό, λείο ή τραχύ ή και συνδυασμός των δύο που ονομάζεται σπαστό τρίχωμα. Ένας σκύλος με σπαστό τρίχωμα ενδέχεται να φαίνεται κάπως μακρύτερος στην ουρά ή στο πρόσωπο. Το κυρίαρχο χρώμα του οφείλει να είναι το λευκό, τουλάχιστον 51% με μαύρα ή καφέ (που ποικίλουν από ανοιχτά έως σκούρα καφέ) μπαλώματα. Το βάρος ποικίλει από 5 έως 7 κιλά.

Φροντίδα Τζακ Ράσελ Τεριέ (Jack Russell Terrier)

Είναι σκύλος συντροφιάς, κοιμάται μέσα στο σπίτι αλλά έχει ανάγκη την βόλτα και την καθημερινή άσκηση για να εκτονώσει την τεράστια ενέργεια που διαθέτει. Πρέπει να είναι απασχολημένο με κάτι γιατί αλλιώς μπορεί να γίνει νευρικό και να αρχίσει να καταστρέφει πράγματα στο σπίτι. Χρειάζεται λίγη αλλά ποιοτική τροφή. Ο μακρύτριχος τύπος χρειάζεται χτένισμα τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα. Τα Τζακ Ράσελ λόγω της φύσης τους δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα από τις καιρικές συνθήκες. Ο κύκλος ζωής τους ποικίλει από 12 έως 17 έτη.
Η εκτροφή μας διαθέτει ποιοτικά δείγματα εξαιρετικής μορφολογίας από όλους σχεδόν τους τύπους και τους χρωματισμούς. Κυρίως όμως αποτελείται από λειότριχα-κοντότριχα με μοναδικό ταπεραμέντο. Διαθέτουμε δίχρωμα αλλά και τρίχρωμα (τρικολόρε) Τζακ Ράσελ ενώ αποκλειστικά σε εμάς θα βρείτε μια πολύ σπάνια απόχρωση, το μολυβί-γκρί.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

ΜΟΛΟΣΣΟΣ




barclay_ch.legacy-keighley_highland_legend
ραβδωτος Μολοσσος

O Mολοσσός είναι ένας αρχαιότατος σκύλος (αρχικά κυνηγίου & φύλαξης, στις μέρες μας σύντροφος και προστάτης της οικογένειας) που χρωστάει το διεθνές όνομά του στην αρχαία Ελλάδα. Γνωστός ήδη από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αναπτύχθηκε στην κεντρική Ευρώπη και είναι γνωστός επίσης με τα ονόματα Μέγας Δανός (Great Dane, Grand Danois, Danische Dogge), Γερμανικό Ντογκ (Deutsche Dogge ή Dogue Allemand) και Αλάνο (στην Ιταλία & τις ισπανόφωνες χώρες). Ο «Σιδηρούς Καγγελάριος» Βίσμαρκ ανακήρυξε τον Μολοσσό εθνική φυλή της Γερμανίας.

Τον χαρακτηρίζει το μεγάλο μέγεθος και η ευγένεια, που του χάρισαν το προσωνύμιο «ο ευγενικός γίγαντας», ενώ για τις κλασικές αναλογίες και την ομορφιά του κέρδισε τον χαρακτηρισμό «ο Απόλλωνας των σκύλων». Είναι ένας σκύλος που, παρά το μεγάλο του μέγεθος (ξεπερνάει τα 80εκ. ύψος στους ώμους και τα 60 κιλά βάρος) μπορεί να προσαρμοστεί ακόμα και σε διαμέρισμα, γιατί είναι σκύλος του σπιτιού, ήρεμος, καθαρός, διακριτικός και μετρημένος. Αρκεί βέβαια να ζεί κοντά μας, δίπλα μας, γιατί αλλιώς ο Μολοσσός «μαραζώνει»: ο πιο σίγουρος τρόπος να τον βλάψετε είναι να τον δέσετε σ'ένα σκυλόσπιτο, στην αυλή, τον κήπο ή την ταράτσα-γρήγορα θ’ αρρωστήσει γιατί υγιής και ευτυχισμένος είναι μόνο μαζί σας, μέσα στο σπίτι, σαν μέλος της οικογένειας. Άλλωστε το κοντό, μονό, στιλπνό του τρίχωμα δεν του παρέχει προστασία από την υγρασία και τα ρεύματα και η φυλή είναι ευπαθής στις πνευμονίες. Eπιπλέον στη χώρα μας η εξάπλωση της λεϊσμανίασης (καλα-αζάρ), έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας - και προσβάλλει συχνότατα τους σκύλους που ζουν εκτός σπιτιού! Αν λοιπόν αγαπάτε το σκύλο σας, προστατέψτε τον από τους κινδύνους που απειλούν τη ζωή του...

Φυσικά ο Μολοσσός χρειάζεται άσκηση και, όσο πιο μικρό χώρο διαθέτετε, τόσο πιο πολύ χρόνο θα πρέπει ν’ αφιερώνετε στις βόλτες και τη γυμναστική του. Προσοχή όμως, γιατί οι γιγαντόσωμοι σκύλοι όπως αυτός αναπτύσσονται αργά και δεν πρέπει να καταπονούνται πριν ενηλικιωθούν, για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στο σκελετό τους. Μέχρι την ηλικία των δώδεκα μηνών το κουτάβι σας δεν θα πρέπει να κουράζεται καθόλου, ούτε να ανεβοκατεβαίνει σκάλες ή να πηδάει εμπόδια, για να μην στραβώσουν τα πόδια του. Για τον ίδιο λόγο, τα μπωλ του φαγητού και νερού του Μολοσσού δεν θα πρέπει να βρίσκονται στο πάτωμα, αλλά πάνω σε κατάλληλη βάση που θα τα φέρνει πάντα στο ύψος του αγκώνα του, καθώς θα ψηλώνει.

Η διατροφή του Μολοσσού είναι κρίσιμη για την υγεία και την ανάπτυξη του, γι' αυτό συνιστούμε μια πλήρη τροφή καλής ποιότητας και κατάλληλης ποικιλλίας ανάλογα με την ηλικία του, που θα περιέχει πάντα όλες τις βιταμίνες και την σύνθεση που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό του (το μαγειρευτό φαγητό δεν περιέχει όλα τα στοιχεία για τον γιγαντόσωμο αυτό σκύλο, τα αποφάγια είναι ακατάλληλα και τα ψιλά κόκκαλα – από αρνί, χοιρινό ή κοτόπουλο – είναι πολύ επικίνδυνα γιατί σπάνε και μπορούν να καρφωθούν στον οισοφάγο, προκαλώντας ακόμα και θάνατο). Επίσης, προτιμήστε μια τροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνες (όχι πάνω από 27% στο σταδιο της ανπτυξης, γυρω στο 23-25% αργοτερα). Η πολύχρονη εμπειρία εκτροφέων σ’ όλο τον κόσμο έδειξε ότι οι γιγαντόσωμες φυλές χρειάζονται ήπια διατροφή στο στάδιο της ανάπτυξης, με προσοχή στην αναλογία του περιεχομένου ασβεστίου και φωσφόρου (πολύ κρίσιμος παράγων). Ταίζετε πάντοτε τον ενηλικο σκύλο σας δύο φορές την ημέρα (νωρίς το πρωί και αργά το βράδι) γιατί η ποσότητα της ημερήσιας τροφής πρέπει να μοιράζεται σε δύο δόσεις. Προσοχή όμως: μουσκεύετε πάντα την κροκέτα με χλιαρό νερό επί ένα τέταρτο περίπου πριν τη δώσετε στο σκύλο, και ποτέ, μα ποτέ μην τον ταίζετε μία ώρα πριν και δύο ώρες μετά από έντονη άσκηση, στρες ή ταξίδι, για να αποφύγετε το θανατηφόρο φαινόμενο της συστροφής του στομάχου! Δυστυχώς, πολλοί σκύλοι έχουν χαθεί από αυτό το λόγο...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~PetCorner.Gr~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Μολοσσός, αν προέρχεται από σωστό εκτροφείο με υγιή ζώα και ανατραφεί από εμάς προσεκτικά, με αγάπη και φροντίδα, ζεί γύρω στα δέκα ή και περισσοτερα χρόνια χωρίς προβλήματα. Ο χαρακτήρας του έχει βέβαια την μεγαλύτερη σημασία : πρέπει να είναι φιλικός και με αυτοπεποίθηση, ένας πραγματικός «τζέντλεμαν», άφοβος όταν χρειαστεί αλλά όχι καυγατζής. Γι'' αυτό ποτέ μην πάρετε Μολοσσό από τα καταστήματα που εισάγουν ζώα σωρηδόν από αναξιόπιστες πηγές, ώστε να μην απογοητευτείτε παίρνοντας ένα κουτάβι με προβλήματα υγείας ή συμπεριφοράς, αμφίβολη προέλευση και όχι σωστή κατασκευή & εμφάνιση. Άλλωστε μόνο μέσα από την προσωπική επαφή του με τον υπεύθυνο, σοβαρό και αξιόπιστο εκτροφέα μπορεί ο αγοραστής του κουταβιού να πάρει τις ιδιαίτερες εκείνες πληροφορίες που είναι απαραίτητες για το σωστό μεγάλωμα του σκύλου του και που μόνο ο ειδικός κάθε φυλής γνωρίζει.
bobb
αρλεκινος Μολοσσος (θηλυκο δειγμα)
Ο Μολοσσός είναι πολύ ευφυής και διαθέτει μια σχεδόν «ανθρώπινη» συμπεριφορά (όταν είναι τυπικός εκπρόσωπος της φυλής του και σωστά μεγαλωμένος). Όμως δεν είναι σκύλος-ρομπότ που εκπαιδεύεται με τη βία ούτε από τον οποιοδήποτε, αλλά μαθαίνει τα πάντα, γρήγορα και εύκολα, μόνο από τους ανθρώπους που αγαπά και σέβεται. Ο Μολοσσός είναι ένας πραγματικός τετράποδος αριστοκράτης, μεγαλόψυχος, γενναίος, προστατευτικός, πανέμορφος, και απαιτεί τους ανάλογους ανθρώπους.

Συναντάται σε πέντε χρώματα: υπόξανθο (κανελλί-χρυσαφί), ραβδωτό (τιγρέ), μαύρο, μπλε (στην απόχρωση του ατσαλιού) και ασπρομαυρο («αρλεκίνου», που ειναι άσπρο με μαύρα ακανόνιστα μπαλώματα, ή μαυρο με λευκα σημαδια = “mantel”, ή ασπρο με μαυρα σημαδια = platten). Οι υπόξανθοι και ραβδωτοί μολοσσοί έχουν συνήθως μαύρη «μάσκα» στο ρύγχος και σκουρόχρωμα αυτιά. Το ύψος των θηλυκών είναι το λιγότερο 72 εκ. στο ακρώμιο και των αρσενικών 5 εκ. περισσότερο. Οι θηλυκές είναι πολύ τρυφερές, περισσότερο υπάκουες και κατάλληλες για έναν αρχάριο κυνόφιλο, ενώ οι αρσενικοί είναι πιο δυναμικοι και χρειαζονται εμπειρια.

Η εμφάνιση του Μολοσσού είναι αναμφισβήτητα επιβλητική και μαζί με τον ξεχωριστό χαρακτήρα του τον έχει κάνει έναν από τους πιο αγαπημένους τετράποδους συντρόφους στον πλανήτη. Όμως δεν είναι σκύλος για ματαιόδοξους επιδειξίες που θέλουν ένα γιγαντόσωμο σκύλο για να κάνουν “φιγούρα”...

Μαρία Γκινάλα

gtdaneheaddrawingbymg
faults_by_mg-1-8
faults_by_mg-9-19
tiryns_mural
τοιχογραφια απο την Τιρυνθα που απεικονιζει αρχαιοελληνικους αγριοχοιροθηρες

σημειωση: το χρωμα Αρλεκινου με μανδυα (βλ. σχ. 16 στο σχημα) εχει γινει δεκτο απο το αναθεωρημενο Προτυπο της φυλης.
Ύψος: 25-35cm
Βάρος: 11-15kg 
Το Bull Terrier είναι ένας τυπικός βρεταννικός σκύλος. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 1800 για μέχρι θανάτου μονομαχίες με ταύρους αλλά και άλλους σκύλους. Όταν απαγορεύτηκε το σπορ της θανάτωσης των ταύρων από σκύλους, το 1835, παρουσιάστηκε η ανάγκη για ένα μικρότερο, σε διαστάσεις, σκύλο που θα μπορούσε να είναι το ίδιο αποτελεσματικός με τα μεγαλύτερα Bulldog αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να κρυφτεί κάτω από το μακρύ παλτό του αφεντικού αν ξαφνικά εμφανιζόταν η αστυνομία.
Ο αρχικός πρόγονος της φυλής ονομαζόταν Bull and Terrier και αποτελούσε διασταύρωση των παλαιών αγγλικών Bulldog και των Black and Tan Terrier (μια φυλή με εξαιρετικά δολοφονικά ένστικτα που πλέον δεν υπάρχει). Από τα πρώτα πήρε τη δύναμη, το θάρρος και την εξαιρετική αντοχή στον πόνο και από τα δεύτερα την ταχύτητα, την ευελιξία και τη μοναδική δολοφονική διάθεση. Το αποτέλεσμα ήταν ένας σκληροτράχιλος και δυνατός σκύλος, ιδανικός για σκυλομαχίες. Η εμφάνισή του δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη είχε όμως μια απαράμιλλη αφοσίωση στο αφεντικό του.
Το Bull and Terrier απέκτησε γρήγορα τη φήμη του «μονομάχου» μιας πολεμικής μηχανής που δε δίσταζε να παλέψει μέχρι θανάτου με οποιονδήποτε αντίπαλο προκειμένου να ευχαριστήσει το αφεντικό του.
Ήταν τότε που ο κύριος James Hinks, από το Μπίρμινγχαμ, αποφάσισε να προσθέσει άλλο ένα στοιχείο στα γεννετικά χαρακτηριστικά του Bull and Terrier, αυτό του Λευκού Αγγλικού Τεριέ (ενός σκύλου που επίσης δεν υπάρχει σήμερα). Σκέφτηκε πως οι τζέντελμαν της εποχής θα ήθελαν ένα σκύλο με ιδιαίτερα εξωτερικά χαρακτηριστικά, που θα αποτελούσε ταυτόχρονα εξαιρετικό σύντροφο και σωματοφύλακα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ολόλευκο Bull Terrier, γνωστό και ως «Λευκός Ιππότης», ένας σκύλος φτιαγμένος να υπερασπίζει τον εαυτό του και την ανθρώπινη οικογένειά του αλλά όχι να είναι ο ίδιος επιθετικός.
Κι άλλοι εκτροφείς της εποχής χρησιμοποίησαν το Bull Terrier στις διασταυρώσεις των δικών τους Bull and Terrier προκειμένου να δώσουν ένα πιο καθαρό χρώμα στους σκύλους τους. Οι συνεχείς αυτές διασταυρώσεις έδωσαν στο Bull and Terrier μια πιο κομψή εμφάνιση με πιο ίσια πόδια, καλύτερους χρωματισμούς και περισσότερη χάρη.
Το τι χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια στις διασταυρώσεις και στην εξέλιξη του Bull Terrier δεν το γνωρίζουμε με ακρίβεια και μόνο εικασίες υπάρχουν. Λίγο Δαλματίας, Γκρέιχαουντ και Ισπανικό Πόιντερ κάτι από Φόξχαουντ και Μπορζόι, ίσως Κόλι για να μακρύνει ακόμη περισσότερο το ρύγχος, το Bull and Terrier πέρασε από πολλές αλλαγές προτού καταλήξει στο Bull Terrier που γνωρίζουμε σήμερα.
Το 1888 ανακοινώθηκε το επίσημο στάνταρ της φυλής από το αγγλικό Bull Terrier Club και το 1895 η φυλή αναγνωρίστηκε και στην Αμερική.
Το 1917 ήταν η χρονιά που γεννήθηκε το πρώτο μοντέρνο Bull Terrier, ο Lord Gladiator και ήταν το πρώτο σκυλί με κρανίο χωρίς καθόλου στοπ.
Το 1992, το Αμέρικαν Κένελ Κλαμπ αναγνώρισε δύο διαφορετικά μεγέθη, το Στάνταρ Bull Terrier και τη Μινιατούρα Bull Terrier.
Τα σημερινά Bull Terrier είναι αθλητικά και πάντα πρόθυμα για δράση και για παιχνίδι. Χρειάζονται βέβαια προσοχή στην ανατροφή και ένα έμπειρο αφεντικό για να τα κατευθύνει, αλλά τα περισσότερα θα τα πάνε καλά με άλλα ζώα στην οικογένεια αλλά και με τους άλλους σκύλους αρκεί να κοινωνικοποιηθούν σωστά και αρκετά από νωρίς.