TA ΠPΩTA ΛAMΠPANTOP
labrador

"Δεν υπάρχει ένας ζωντανός ίσος στην κυνοειδή φυλή "
(Σημειώσεις απο το Stud Book του Duke of Buccleuch's Labrador Retrievers)

Οι ψαράδες και οι φαλαινοθήρες έπλευσαν στον αποκαλούμενο "νέο κόσμο" από το δέκατο πέμπτο αιώνα. Το 1494 η νέα γη "ανακαλύφθηκε" από τους εμπόρους από το Μπρίστολ, και το 1504 η επιχείρηση του Μπρίστολ καθιέρωσε τον πρώτο οικισμό της.

Η αλιευτική βιομηχανία της νέας γης αυξήθηκε και ευημέρησε, ενώ οι στόλοι των αλιευτικών σκαφών από την Αγγλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλίευσαν τα κρύα νερά.

labradorsΤο 1662, ο W.E. Cormack, ένας ντόπιος του ST John, νέας γης, ταξίδεψε με τα πόδια σε ολόκληρη τη χώρα. Στον απολογισμό του ταξιδιού του έγραψε ότι είδε τα μικρά σκυλιά ύδατος, τα οποία περιέγραψε τόσο "αξιοθαύμαστα εκπαιδευμένους retrievers και είναι και σε άλλα χρήσιμα - - το ομαλό ή με κοντά μαλλιά σκυλί προτιμάται, επειδή στον παγωμένο καιρό, το μακρότριχο είδος γεμίζει με πάγο όταν βγεί από το νερό."
το με κοντά μαλλιά σκυλί" ήταν αυτό που ήρθαμε να ξέρουμε ως retriever του Λαμπραντόρ, ενώ το "μακροτριχο μαλλιαρό είδος" ήταν το Newfoundlander. Δεν διασταυρώθηκαν.

ben of hyde

Τα σκυλιά που εξελίχθηκαν σε retrievers λέγονταν κυνηγόσκυλα του ST Huberts. Χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν να φέρουν την λεία στους ψαράδες. Αργότερα το κυνηγόσκυλο του ST Huberts έγινε γνωστό όπως το μικρότερο Newfaoudland, ή συχνότερα το σκυλί ύδατος του ST Johns, και τελικά το σημερινό τους όνομα Labrador Retriever.

Τα σκυλιά των ψαράδων όχι μόνο έπρεπε να βοηθήσουν να μεταφέρουν στη μεταφορά των δικτυών και να ανακτήσουν τα ψάρια που βγήκαν απο αυτά, αλλά έπρεπε επίσης να είναι σε θέση να ανακτήσουν τα πουλιά και τα υδρόβια πουλιά στο κυνήγι.
labradors

Το 1830 ο συνταγματάρχης Hawker αναφέρθηκε στα σκυλιά ύδατος του ST Johns ως, "κατά πολύ το καλύτερα για οποιοδήποτε είδος κυνηγιού είναι γενικά μαύρος και όχι μεγαλύτερος από έναν pointer, πολύ δυνατός στα πόδια με την κοντή ομαλή τρίχα και η ουρά του δεν κατσαρώνει τόσο πολύ, εξαιρετικά γρήγορα ανακτά, κολυμπά και παλεύει."."
Δεν πήρε πολύ πριν να αρχίσουν οι ψαράδες να φέρνουν πίσω όχι μόνο αλιεία από την νέα γη, αλλά και μερικά από καλύτερα retrievers, για να πωληθούν στην αγορά. Ο κύριος λιμένας της εισαγωγής για τα "σκυλιά ύδατος του ST Johns" ήταν ο λιμένας Poole, και στο 1830 αυτά τα πολύτιμα σκυλιά πήγαν στα εκλεκτικά προγράμματα αναπαραγωγής στην Αγγλία και τη Σκωτία..
Αλλά ενώ η αναπαραγωγή στη Μεγάλη Βρετανία συνεχίστηκε, οι βαριοί φόροι σκυλιών στον Καναδά, καθώς επίσης και ένας αγγλικός νόμος καραντίνας, σήμαναν το τέλος για το αρχικό απόθεμα αναπαραγωγής στη νέα γη.

ο 5ος δούκας Buccleuch και ο 7ος δούκας Queensberry, διαδέχτηκαν τον πατέρα τους dukedom Buccleuch το 1819. Ο 5ος δούκας ήταν επίσης ένας από τον πρώτους που εισήγαγε τα σκυλιά του Λαμπραντόρ από τη νέα γη στο 1830, ακριβώς όπωςο αδελφός του Lord John Scott, και 2ος Earl of Malmesbury.
Στα βιβλία εκτροφείου του βρίσκουμε τα σκυλιά που ανήκουν τα πρώτα -πρώτα καταγραμμένα retrievers του Λαμπραντόρ: Lord Malmesbury's Sweep (1877) και Lord Malmesbury's Juno (1878). . Παρήγαγαν την Buccleuch Ned (1882). Σε μια επιστολή του το 1887, στον 6ο δούκα Buccleuch, ο 3ος κόμης Malmesbury αποκάλεσε αρχικά τα σκυλιά "σκυλιά του Λαμπραντόρ." "Tα λέμε πάντα τα σκυλιά του Λαμπραντόρ και έχω κρατήσει τη φυλή τόσο καθαρή όσο θα μπορούσα από τον πρώτο που είχα -- η πραγματική φυλή μπορεί να αναγνωρισθεί από το κοντό τρίχωμα που διώχνει το νερό όπως το πετρέλαιο, και, πάνω απο όλα, μια ουρά όπως μια ενυδρίδα."
stud book
H πρώτη σελίδα Stud Book του Duke of Buccleuch's Labrador Retrievers

Όταν άρχισαν να οργανώνονται κυνήγι του φασιανού, και ο αγριόγαλλος και οι πέρδικες έγιναν δημοφιλείς μεταξύ της ανώτερης τάξης προς το τέλος του δέκατου όγδοου και των δέκατων έννατου αιώνα, το retriever του Λαμπραντόρ έγινε δημοφιλές, και όλο και περισσότεροι pointers και setters αντικαταστάθηκαν με retrievers.

Στις 7 Ιουλίου ..1903 το retriever του Λαμπραντόρ αναγνωρίστηκε αρχικά ως ειδική φυλή από τη Kυνολογικό Όμιλο, όταν αποφασίστηκε να δοθούν οι κατηγορίες στον Όμιλο παρουσιάζει τα Labradors ως χωριστή φυλή. Στις 3 Νοεμβρίου ..1903, το retriever του Λαμπραντόρ αναγνωρίστηκε οριστικά ως χωριστή φυλή, και στις 3 Ιανουαρίου ..1905, η φυλή ταξινομήθηκε χωριστά ως υποποικιλία retrievers.

AvonΜέχρι το 1880 όλα σχεδόν τα Labrador (st John's dogs) είχαν εξαφανιστεί από την Αγγλία. Μία τυχερή συνάντηση μεταξύ των Earl of Malmesbury σε ηλικία 75 χρονών με τον Duke of Buccleuch (1831-1914) και τον Duke of Home (1834-1918) έσωσε τα λαμπραντόρ απο την εξαφάνιση. Όταν συμμετείχαν σε κυνήγι οι δύο άνδρες εντυπωσιάστηκαν απο την ικανότητα των σκύλων του Malmesbury ο οποίος τους έδωσε μερικά για να συνεχίσουν το πρόγραμμα αναπαραγωγής αυτά τα σκυλιά ήταν η Ned (1882) και ο Avon (1865)

Στην φωτογραφία κάτω φαίνονται 2 απο τα τελευταία Newfoundland St. John dogs ο συγγραφέας Richard Wolters έγραψε στο βιβλίο του το Labrador Retriever ότι αυτά τα δύο αρσενικά επιβίωσαν γιατί ζούσαν σε απομακρυσμένη περιοχή. Δεν υπήρχαν θυληκά για να ζευγαρώσουν , και έτσι φαίνεται ότι ήταν τα τελευταία σκυλιά του St. John ο Lassie (στα δεξιά) ήταν 13 χρονών στην φωτογραφία και ο αδελφός του (αριστερά) ήταν 15 χρονών. Προσέξτε ότι έχουν λευκή μουσούδα και πατούσες όπως τα πρώτα Labrador sτην Αγγλία. Το χαρακτηριστικό αυτό δεν υπάρχει πλέον στην φυλή λόγω επιλεκτικής εκτροφής αλλά εμφανίζεται σπάνια σποραδικά.

St Johns dogs